Yorgunluk değildi bu istilanın hissi
Fikrim salanıyor, depremin dengesiz, ben belirsiz
Ruhsuz ve renk yoksunu diğerleri
Nasıl da yerle bir etti silahsız adamların
beyinlerinde yüzen mermilerin sahibini
Hepsi sergi, hepsi sanat eseri
Elleri günahlar içinde
Gözleri bir peri
Bodrum katlarda yere serilen günahların
Sahibi de aslında terli
Islak yeryüzünden sızan bir kaç damla yürüdü, geldi
Rutubetli duvarlarında peygamberlerin isimleri gizli
Tuğlalarımı rastgele diz, beni yerle bir et
Derdim değil et, kan, sinir, dert
Sersefil hucurat belli değil izleri
Önünden geçen sadece bir maskeli serseri
Rüzgarlar sızar kapılarımdan
Perdelerim uçuşur
Devrilmiş her putta İbrahim’in fikri emniyeti
Sere serpe devril yere
Toprak değil bu
Beton evli
Peşin hükmü yendim, şimdi geldim
Derin bir kuyudan çıktım, gizlendim kardeşimden
Nerede bulsa beni korkarım şimdi
Vuracak beni alnımdan yahut
Saçımı kesecek
Keşişleri sevmem diye her seferinde
Beni bir kaç kez daha öldürecek.
