Sirenler Çalıyor, Ruhumuzun Arka Sokaklarında Ambulanslar Ağlıyor

Şirk dedi, sustum

Yeter artık devrilme omzuma

Ölü şairlerin de cesetleri kokar

Burnunu çekme

Sızlar kemikleri yenidoğanların

Umut diye bir laf-ı güzaf

472 fahreneight yüzgörümlüğün

Şirk dedim, artık yeter

Sus

Papatya kokardı omzun

Dudaklarını çekme kalsın dilimin ucunda

Bir kelime söyleyeceğim sana

Ruhuma değdiğin zaman

Ama konuşmayın ne olur

Şirk diyoruz

Sadece susun.