Fulya ve Zihni’nin Acemaşiran Makamında Kavgası Üzerine

Zihni bulanık bir göz ucu selamı

Fulyaysa derin bir serap uzun yolda

Anlamsız telefler tarlalarda ovalarda

Ruhani bir yankı dağları saran

Aslında neredeler ve hangi zamanda

İkisi birden şaşkın ve dilsiz

Yılları yılların alıp götürdüğü bu yolculuğun

İki yolcusu onlar hem de birbirlerinden

Laleler açmışsa yeni bir sabahta

Fulya değirmenden dönüyorsa

Zihni kahvehane köşelerinde pişpirikte

İşte bu zaman başlar bu evlere şenlik kavga

Bir kavga ki komalarından ayrı yağıyor

Üzgün bir ayazı birbiri üzerine eğliyor

Bir sürü çarpık çurpuk yolu devriye

deviriyor da bir put gibisinden kırılıyor

kuruyor ikisinin de ağzı

ulan bir sus be kadın

sen de adam mısın be

potpuri başlıyor evin içinde

uzaklardan da değil kökleri ama

Kırılmadık bir diz kapakları kalmış

Bir yani bir yani ki en kısa zamanda

zahirin yahut hakirin kulağı kapıda

kokuyor ağzı kapıdaki veledin

fulya susmuyor

zihni ölmüyor

ikisi de bir duruyor ki acemaşiran kavgaya

rükuda böyle huşuda değiller

secdesi zaten hak getire.