Başında beklerken biraz beceriksiz olduğumu hissediyorum. Oysa yazmalıyım başıma gelecekleri, kahinlik iddiasında bulunmuyorum. Sadece geleceği sezebiliyorum. Merak duygusu yenilmeli. Bir savaş bu epey kanlı, Galibi de katil, mağlubu da. Yanlış! Dünyamda işler pek yolunda gitmiyor. Beni kaçıracağın bir uzay gemin varsa seninle o yıldızda yaşayabileceğimi düşünüyorum. Ama pek emin değilim. Yerimi yadırgayabilirim. En azından bir koltuğum olsaydı diye başının etini yiyebilirim. Kitaplarımı da burada bırakabilecek kadar vicdansız mıyım? Belki de, bilemiyorum. Yanlış işte! Kendimle çelişmekten hiç hoşlanmıyorum. Değişim beni düzensiz bir ruh haline sokuyor. Kapitalizme sövüp yuvalarına harç taşıyorum. Bu beni dengesiz biri olduğuma inandırmaya yetecek bir kaç davranışımdan birisi. Akşamları ne kadar sevsem de gündüzleri mutlu oluyorum. Galiba ben mutsuz olmayı seviyorum. Mutluyken yazamıyorum. Belki de mutluyken daha mutsuzum, ihtimal dahilinde. Vazgeçtim, o yıldızda yaşayamam ben, sen benim yanlışlarımla dolu dünyama gel, hadi, bekliyorum.