Yok dedi bir kere ve sendeledi
Yok olan her şeyin hatrına ve hürmetine
Mavi gözlerinden beliren okyanus akıntısının
Katran karası yüzü suyu hürmetine
Zemin sağlamdı oysa kendisi kadardı
Hassastı, ürkekti, düşmelere karşıydı
Bir kız çocuğunun ürkekliği belirdi üstünde
Ben diye belirdi ve sendeledi
Ben olan her şeyin katran karası
Yüzünden düşen bin parçanın her bir zerresi üzerine
Bir tef çalınıyordu uzaktan
Savaş çığlıkları yakıyor karanlığı
Bir balta giriyordu ormanına
Ağaç kesmek de değildi amacı
Baltanın sahibi birden çoğaldı
Bilge dağının yedi eri girdi mabedine
Onlar da hassastı üstelik
Ürkekti, düşmelere karşı dayanıklı, altın varaklı
Miğferinin altındaki
Mavi gözlerinden beliren gökyüzü akıntısının
Matem sarısı yüzü suyu hürmetine
Yok diye belirdi miğferin altından dili
Yok dedi,
Adın yok, sen yoksun, kerametin yok.
Sen dedi, sendeledi
Sen olan her şeyin yüzü suyu hürmetine