Hangi köprülerin altından aktı acaba kimliğim? Ben nereden geldim? Nereye gitmekteyim?

Nezih düşünceler ırmağında bir sivrisineğim. Neden düşüncelerimin içine girmekten acizim?

Yalnız kalma fikrim bu kadar yüceyken neden plastik bir bedende sahte dürtülerin tuzağına gitmekteyim?

Ezgilerim seni söylemese de şarkı sözlerimin anlamlarını tamlama isteğin yersiz.

Düşüncelerin yere batsın. Ben bir köstebeğim.

Evvelden aciz bir gelecek kaygısından hallice varlığım.

Ben hangi iki bilinmeyenli denklemin sabitiyim? En derin düşüncelerimde nereden bu matematik hallerim?

Neden bir domates reçelinden alınan tadım var?

Ne zamanım ne takatim var. Ben artık zifiri karanlıkta bir yağma düşüncesiyim.

Işığın varlığını örttü tüm kötü düşüncelerim. Yakamı bırakın! Ben sizden değilim.

Ben kimsenin ezeli rakibi olmak istemedim. Neden artıyor düşmanlığın? Ben kimsenin önemsemediği bir benim.

Zerrelerimden yoruldum, hepsini yok edeceğim. Ben neden kanserim? Bildiklerimden kaçabilme yetisini gösteremeyen benliğim. Peşimi bırakın!

Erken kalkma düşüncesiyle savaşmakta rüyalarım.

Beynimin duraklarında beklenen otobüslerinde neden sarı taksi plakası?

Akranlarımın sadece öncesindeyim. Ben hiçbir şeyi olmayan normal bir beyinim. Yalnızlığımdan sıkıldığımı söylemeyeceğim. Her zaman duyulan klişelerden yoruldu devinim.

Ben artık rüzgarların en seriniyim. Beni uygarlığınızdan azad edin. Dayanamıyorum. Artık sorduğunuz hiçbir sorunun muhatabı değilim.

Yoruldum, yemin ederim, artık sadece tek bir isteğim var. Özgür olmak! Olmak, ya da yok olmak!