Şehir yağmur altında. Göklerde binlerce savaş uçağı, yanyana dizilmişler, üzerimize bombalar değil, yağmur taneleri bırakıyorlar.

Bir tanenin ortalama hızı iki yüz kilometre bölü saniye. Her biri yeryüzüne düştükçe bir mermi gibi toprağı deliyor. Şehir düştü, düşecek.

Herkes şimdi ne olacak diye sığınaklarda bekliyor. Gözler din adamlarında, yağmuru durduracak bir dua bekliyorlar. Din adamları kıyamet bölümlerinden okuyorlar.

Kitapların sayfaları katlanıyor, origami ustalarının ellerinden uçaklar olup çıkıyorlar. Yeryüzünden bir karşı saldırı fikri doğuyor.

Doğumun çığlıkları göğün yedinci semasından duyuluyor. Herkes sığınaklardan çıkıyor.

Hepsinin şakağında bir delik beliriyor. Damla nereden geldi, herkes neden öldü, bilinmiyor. Mezar taşları bile ağlıyor.

İnsanlık bir gecede böyle yok oluyor.