Şiir yazmak için şair olmak yetmez, aynı zamanda tırnakların da olmalı. Kanamalı her bir hücren. Ne kadar beklersen o kadar yara almalısın. Nereden düş kursan en çok oradan kırılmalısın. İnsan, hayata kırılır. Hayatı olana, hayatta kalana, bir şansı olana, hiç var olmamışa, yalana…

En yalnız tarafından misafir olur dost kurşunu. Bir iki kelam etmeden, canını yakmaya çalışır da bir acı kahveyi çok görmek istemezsin, kalkar hemen hazırlamaya koyulursun.

Sen aynı hal üzerine olduğunuzu düşünürken, o aynı halde olduğunuzu düşünür. Alıcı beklemede yarışa koyulur. Canın yanar, üzülürsün. En beklemediğin yerde, en ihtiyacın olduğu zamanda kalkar masadan. Sanki tekrarı olmayan nefeslerden beklersin bir kaç cümleyi de şahadet getirmeye gönlü el vermez.

Ne acı hafızamın derinliklerinde edilen dans. Artık hatırlamak hikmetine eremeyen bir kaç donmuş sinirle kalmış baş başa. Mevsim yaz. Ama gariptir durum. Buzda dans.