Göç mevsimi geldiğini zannetmiş, kocaman bir ovada yankı, yalnız kuş çığlığı

saat, 3.25

Ben hala sensizliğin buruk gölgesiyle boğuşmaktayım. Gölgeleri yok etmenin bir kaç yönteminden birini deniyorum, ışıkları kapatıyorum. Aklı selim düşünceler içerisinde bir deli gibi dingin düşüncelere boş oltalar sallıyorum.

Sen yalnız kalıyorsun. Her günahından aklanmayı, üzerindeki siyahlardan kurtulmak sanıyorsun. Makyaj yakışıyor. Güzel görünüyorsun. Eninde sonunda kadınlığı öğreniyorsun. Yalnızlığınla yalınlığa saldırılar düzenliyor, yaralıyorsun. Beni kolay lokma sanıyor, yanılıyorsun.

Sensizlikten bitap düşen bir ben varken, kendini er ya da geç birine bırakabileceğini mi sanıyorsun. Sen bu kadar ben olmuşken, sadece kendine mi kalıyorsun, seni benden çalmaya mı çalışıyorsun?

Bana bunca eziyeti reva görürken, geceleri güzel rüyalara mı dalıyorsun? Merak etme. Her şey iyi olacak.

Uykularından kaçmaman için zihnine yardım edeceğim. Her kabustan seni hülyaya ben götüreceğim. Belki delireceğim. Ama bil ki seni en çok sen olduğum zamanlarda seveceğim.